Dom naszych sióstr pod wezwaniem świętej Teresy przyjmuje całkowicie opuszczone dzieci niepełnosprawne. Wiele razy pomocy tym dzieciom odmówiły szpitale, a nasze siostry pozwalają im prowadzić godne życie, a także otaczają je miłością i troskę. Dlatego ojciec Giovanni nazywał to miejsce sercem całego Ruchu, ponieważ jest to miejsce, w którym uobecnia się Chrystus cierpiący.

Miejsce to w sposób doskonały ilustruje biblijny fragment, który nasz Założyciel wybrał jako przykład dla nas wszystkich: „Wzgardzony i odepchnięty przez ludzi, mąż boleści, oswojony z cierpieniem, jak ktoś, przed kim się twarze zakrywa, wzgardzony tak, iż mieliśmy Go za nic” (Iz 53,3).
 

Każdy Misjonarz Sługa Ubogich składając śluby czasowe otrzymuje figurę „Chrystusa z trzciną” oraz krucyfiks z cytatem z Ewangelii wg św. Mateusza 25,40: „A Król im odpowie: «Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili».

Nasze siostry wprowadzają w życie ten cytat biblijny, pełniąc to piękne dzieło miłosierdzia z samozaparciem i miłością wobec tych opuszczonych dzieci. Widzą w tych cierpiących dzieciach Jezusa.